W 1518 roku kobieta zaczęła tańczyć w centrum Strasburga. Po tygodniu dołączyły do niej 34 osoby, po miesiącu kolejne 400. Wszyscy zmarli z powodu ataków serca, udarów mózgu lub wycieńczenia organizmu. Zatańczyli się na śmierć.
Od stuleci ludzkość była nawiedzana przez śmiercionośne plagi. Od czasów Imperium Rzymskiego, przez średniowiecze, aż po XIX wiek dżuma, gruźlica, cholera i inne choroby starały się zabić jak najwięcej osób.
Jennifer Wright potrafi opisać z odrobiną humoru nawet najtrudniejsze momenty w historii ludzkości, jednocześnie nie lekceważąc ich poważnego tematu. Co nas (nie) zabije pozwala z lekkością i dowcipem poznać najtragiczniejsze zarazy oraz bohaterów, którzy z nimi walczyli. Opisuje nie tylko same choroby, ale skupia się na tym, jak społeczeństwo walczyło z nimi i podchodziło do przedstawionych epidemii i procedur. Dzięki temu z książki możemy wiele się nauczyć nie tylko o samych tytułowych „plagach”, ale również jak nie powielać błędów naszych przodków.
Polecam
Magdalena Rysińska
Szkolne Koło Sztukoterapii 